Zondag 16 december, zwemmen met dolfijnen

Vanochtend gaat het gebeuren: zwemmen met wilde Dusky-dolfijnen (donkergestreepte dolfijnen) in de Pacific Ocean. We melden ons net na 8 uur bij het bureau. Iedereen moet zich daar al in een wetsuit hijsen. Na een introductiefilm brengt een bus ons naar het 5 minuten verderop gelegen South Beach, waar de catamaran ligt. De 5.30 uur excursie heeft op 20 minuten varen veel dolfijnen gezien, dus daar gaat de boot naartoe. De zee is kalm, maar uiteraard beweegt alles flink. Hopelijk werkt de Primatour goed. Dan krijgen we het seintje om ons gereed te maken voor een eerste zwemsessie. Het water is koud, dus iedereen moet ook een ‘hood’ dragen. Er is een school van zo’n 20 dolfijnen als we het water ingaan. Het dikke pak houdt ons drijvend en warm. Helaas hebben de watervlugge dieren niet zo’n zin in ons en gaan een andere kant op. Toch een paar van dichtbij kunnen spotten. We moeten de boot weer in en varen een klein stukje naar de volgende groep dolfijnen. Dit gaat beter. Ze snellen links en rechts ons voorbij en zwemmen onder ons door. Je mag ze niet aanraken, maar instinctief steek ik toch mijn handen naar ze uit. Ze zijn zo mooi en lief! Dan begint mijn maag op te spelen. De deining van het water is funest. De gidsen aan boord ontfermen zich over me en reiken met afwisselend een blauwe en een mintgroene emmer aan. De blauwe is mijn favoriet. De rest van de excursie bestaat voor mij voornamelijk uit het bestuderen van de bodem van een emmer. Rianne heeft de slag, na een wat onwennige start, goed te pakken en snorkelt erop los. Helaas zijn er niet veel dolfijnen te zien – ze zwemmen steeds weer bij de snorkelaars vandaan. Dan klinkt het: whales!! We zien op een afstandje walvissen zwemmen en zelfs boven het water uitspringen en met een grote plons weer terechtkomen. De gidsen springen letterlijk van enthousiasme. Het zijn beaked whales , heel erg uitzonderlijk dat we ze zien. Het was in ieder geval de eerste keer voor de gidsen. Deze schuwe walvisachtigen (Nederlandse naam is spitssnuitdolfijn) worden 7 meter lang, duiken tot 3.000 meter en blijven zo’n 2 uur onder water. Dat ze hier zo voor de kust tevoorschijn komen is een cadeautje voor ons allen. Het duurt te kort om er foto’s van te maken, maar wat een bijzonder gezicht! Na vijf snorkelsessies gaat de boot langzaam met de dolfijnen meevaren zodat iedereen foto’s kan maken. Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan, want ze willen niet echt poseren. En op commando salto’s maken doen ze ook al niet. Al is dat laatste zonder fototoestel in de hand een prachtig gezicht. Zo hebben we heel wat momenten in korte tijd die in ons geheugen staan gegrift.
Eenmaal aan wal voel ik me weer snel goed. We besluiten de excursie af te sluiten met fish and chips. Lekker op de lege maag. Het smaakt wonderwel heerlijk. Dan gaan we op naar Hanmer Springs in de bergen. Wederom een prachtige route. Eerst langs de kust, waar ze ook vandaag doorwerken aan de weg die beschadigd is door de laatste aardbeving. Dan gaat de weg over in een prachtige bergpas. In het toeristische Hanmer Springs, dat bekend is van de vele spa’s, gaan we naar de Hanmer Springs Forest Camp. We krijgen op deze natuurcamping een plek toegewezen van bijna een hectare groot. Wat is het hier stil. Alleen die fluitende vogels, wat maken die een kabaal zeg.