Maandag 31 december, oudejaarsdag in Geraldine

We zijn eruit: we gaan naar Geraldine. Om op een anonieme Doc-camping in de bergen te staan, trekt ons niet. Omdat er geen commerciële campings in de buurt van Arthur’s Pass zijn, onze volgende geplande bestemming, valt de keus op Geraldine. Slechts 50 kilometer van Fairlie verwijderd. Rustig aan dus vandaag. In tegenstelling tot wat de meteo had aangegeven, klaart het op en wordt het warm. Nadat we Geraldine hebben verkend, gaan we vroeg naar de gereserveerde Kiwi-camping. De receptie is dicht tussen de middag. Dat weerhoudt ons er niet van de camper aan de stroom te zetten en te lunchen in de schaduw. Het is een kleine camping met voornamelijk caravans. Wij kiezen ervoor om op een ruim bijveld te gaan staan. Jammer genoeg wordt het bewolkt en daalt de temperatuur. Aan het eind van de middag drinken we een oudejaarsborrel. Dan komt de buurman aangelopen met flesjes bier in zijn ene hand en in z’n andere hand een stoel. ‘Hi, I’m Robert’, zegt hij terwijl hij het bier op onze tafel zet. ‘Cheers!’ Gezellig zo’n buurman. Als hij hoort dat we uit Friesland komen, vertelt hij zijn achternaam: Kooistra. Blijkt zijn vader uit St. Annaparochie te komen. Zijn Zuid-Afrikaanse vrouw schuift ook aan en drinkt een biertje mee. Weer een bijzondere ontmoeting. ‘s Avonds duiken we de camper in met lekkere rockmuziek uit de speakers. Het is te koud buiten en bovendien begint het te motregenen. Op een groep jeugd in de hoek van de camping na is het stil. Vuurwerk hoeven we hier niet te verwachten. We hebben trouwens nergens verkoop van vuurwerk gezien. Alleen in de grotere steden schijnt het afgestoken te worden. Niet op het platteland. Het valt niet mee onze ogen open te houden tot 12 uur. Zijn we hier niet gewend. Het ritme is (proberen) vroeg naar bed te gaan en vroeg er weer uit. Alvast een goed 2019 iedereen!