Vrijdag 21 december, Rob Roy Glacier

Wat. Een. Jeuk. Die bulten op onze handen en voeten worden met de dag groter en beginnen nog meer te jeuken. Assholes, die sandflies. Vandaag vroeg op om de Rob Roy Glacier Track te doen. Onderweg komen we in een file van schapen die worden verweid. Dan houdt de verharde weg op en begint de gravelroad. 30 kilometer maar liefst. We hobbelen ruim een half uur over deze halfverharde weg. Zijn we in ieder geval zeker van onze nierstenen verlost. Nu belanden we midden in een grote kudde koeien. De verse vlaaien spatten zo’n beetje het dak op. Dat we door 8 kreken moeten rijden helpt weinig. ‘s Avonds hangt er nog steeds een strontlucht aan onze bus. Aan het eind van de weg is een parkeerplaats. Daar inspecteer ik de toestand van de bus. Een local roept tegen me: ‘no worries, it’s a rental!’. Het wandelpad richting de gletsjer is 2 uur heen en 2 uur terug. Het eerste deel is vrij steil omhoog, daarna lopen we langs een woest kolkende beek. Uiteindelijk komt de gletsjer in zicht, 1 van de 100 hier in Mount Aspiring National Park. Indrukwekkend hangt hij over de berg richting vallei. Hij is moeilijk te fotograferen omdat de bergtoppen bedekt zijn met wolken. Het witte van de ijsmassa gaat over in de witte lucht. De gletsjer is trouwens niet helemaal wit. Op bepaalde punten is hij ijsblauw. Ook de omliggende bergen zijn bedekt met ijs. En overal zijn kleine en grote waterstromen en watervallen. Wat een prachtige wereld. Helaas begint het af en toe licht te regenen als we bij het eindpunt zijn. Onderweg hadden we al een bulderend geluid gehoord. Nu zien we waar dat vandaag komt. Opnieuw breekt er een groot stuk van de gletsjer af dat met veel geweld naar beneden stort. Heftig. Op de terugweg zien we veel bezwete gezichten. Gelukkig, wij zijn dus niet de enigen die moeite hebben met de steile stukken. Terug op de camping, nadat we definitief verlost zijn van welke steen dan ook in onze organen, begint het hard te regenen. Even lekker buiten zitten na de wandeling wordt ons door de neus geboord. Ook een boottochtje met de buurman over het meer gaat jammer genoeg niet door. Het goede nieuws is dat we ontdekken dat het winkeltje op de camping ook een frituur heeft. Daar worden we weer vrolijk van.