Zaterdag 29 december, op naar Mount Cook

29 december 2018 - Mount Cook National Park, Nieuw-Zeeland

Vannacht van bed geweest. Onze bus begon te schudden van de harde wind. De tafel, stoelen en handdoeken erop stonden nog buiten. Het spul maar ingeklapt. Ik hoorde meer mensen bezig met tenten op de camping. Om 8.20 uur schrik ik wakker van spelende kinderen bij de campervan. Zo laat zijn we nog nooit geweest. ‘s Ochtends was de wind gaan liggen en de zon uitbundig gaan schijnen. We willen graag richting Mount Cook, met 3724 m de hoogste berg van Nieuw-Zeeland. De weersvoorspelling is echter regen. We rijden toch maar weg en zien wel hoe het weer zich ontwikkelt. In Twizel bij de ingang van Aoraki/Mount Cook National Park informeren we nog eens naar het weer. De dame daar laat ons webcambeelden zien van toenemende bewolking, maar nog wel droog. We gokken het erop en rijden nog ruim 50 kilometer door. Waar we dachten langzamerhand murw te zijn door alle natuurpracht, valt nu onze mond weer open. Wat een schitterende omgeving. Lake Pukaki is turquoise, de bomen donkergroen, de lucht lichtblauw en de wolken en bergtoppen sneeuwwit. Wow! Aan het eind van de weg is een DOC-camping, zeg maar een staatscamping met minimale faciliteiten. Alleen een wc is beschikbaar en drinkwater op de White Horse Hill Campground. Deze campings zie je hier best veel, maar het is pas de eerste die we aandoen. Het slechte weer komt uit het westen. De alpenkam met daarin Mount Cook vormt een barrière. De wolken tuimelen hier letterlijk over de bergen de vallei in. Maar omdat het vandaag een warme dag is, houdt de warme lucht de wolken toch tegen. We zijn hier pas tegen 2 uur. Snel een boterham in de hand en registreren voor de camping. Rugzak inpakken met een regenjas en gaan. We lopen de Hooker Valley Track van 3 uur. In de verte zien we regen vallen uit de wolken. Het stormt hier flink, maar door de hoge temperatuur hebben we er geen last van. Wel voelen we af en toe gespetter van de buien verderop. We lopen flink door en bereiken al snel Hooker Glacier Lake. Daar vertelt een ranger dat we nu nog een glimp van Mount Cook kunnen opvangen, maar dat die snel en voor langere tijd achter de wolken zal verdwijnen. De Hooker Glacier eindigt in het meer. Stukken afgebrokkeld ijs drijven in het water. Dan klaart het hoog in de lucht toch wat op en komt Mount Cook in de zon majestueus tevoorschijn. Wat een cadeau! Dat we gelezen hebben dat de berg door zijn vorm aan de Matterhorn doet denken, begrijpen we nu. De regenwolken komen zo nu en dan dreigend dichtbij, maar trekken zich even snel ook weer terug. ‘They are teasing us’, aldus een andere ranger. Via hetzelfde pad gaat de prachtige wandeling terug naar de camping. Daar kunnen we nog tot 7 uur in de zon zitten voordat die definitief achter de bergen verdwijnt. Had ik al gezegd dat we hier aan de voet van een gletsjer staan (de Mueller Glacier)? Hoe mooi is dat! We voelen ons erg bevoorrecht en gelukkig.

Foto’s

1 Reactie

  1. Helma:
    30 december 2018
    De kleur van dit meer moet je gewoon gezien hebben... zo mooi! Gelukkig dat jullie “de Lely” toch nog hebben gezien ondanks het bewolkte weer!!