Vrijdag 28 december, van de kust naar de bergen

Weer een strakblauwe hemel. Daar houden we van. Tot nu toe hebben we geen problemen met het links rijden. Toch maak ik vandaag voor het eerst een fout door bij het afslaan een vluchtheuvel rechts te passeren. Gelukkig was het in een straat zonder verkeer. We gaan op naar Otago Peninsula, het schiereiland van Dunedin. De weg gaat strak langs het water. De golven slaan er hier en daar zelfs op. Aan het eind van het schiereiland is een albatroscentrum. Hier broedt een kolonie van die enorme vogels. We hebben geen excursie geboekt, dus zien we ze niet. Wel heul veul meeuwen, ook met jongen. Het stinkt er overal en het is een gekrijs van jewelste. In de baai zien we in de verte zeeleeuwen zonnen. En wat ligt Dunedin toch prachtig gelegen. Onze vervolgroute gaat richting Oamaru. Als we willen lunchen maar nergens een parkeerplaats zien, slaan we af naar een plaatsje. Tot onze verbazing komen we op een prachtig bountystrand uit. Wat een geluk en met dit weer! Beste lunchplek ever en … staat niet in de reisgids. De weg gaat verder langs de Pacific Ocean waar we ook nog de Moeraki Boulders op de foto zetten, bijzondere en enorme ronde stenen. Het plan was de bergen in de rijden, maar omdat het zulk mooi weer is willen we ook graag nog even de zon meepakken en daarom zoeken we een camping dichterbij. We laten Oamaru links liggen en pakken een binnendoorweg. Nu kom je dus helemaal geen campers meer tegen. De stop is in Kurow. Hier staan we opnieuw op een echte Kiwi-camping. Er stroomt een rivier langs. De Kiwi’s zijn hier of aan het vissen op forel of aan het varen. Maar de meeste Kiwi’s zitten gewoon naast hun caravan bier te drinken. We voelen ons hier wel thuis.